Monday, February 28, 2011

Wisdom...the story of a cup!


Some days ago I heard this story, got impressed and decided to share with You All. Its writer is Turkish. I translated it and Hope You’ll like it :)
                                      
                                                  * * * * * * *
An old woman, placed a hundred years cup carefully up the hall showcase which she had bought from the store of antique items. Cup’s shape, engravings on it and colours said it was a work of art. Remembered the sum; no, it was not expensive at all.

She kept looking at the cup in wonder. Suddenly, the cup came to speak and said to the woman;

“I see that you are looking at me admiringly. But, you should know that I was not always like this. The hardships that I took made me like this.

The woman was in surprise now. The cup in front of her was talking!

The old woman stammers: “How? I don’t understand?” could say.

“I want to say that once I was just a piece of mud and a craftsman came. Took me, crushed, beat and kneaded me. Couldn’t bear all these and shouted:

“Enough! Please, stop it!”

But the craftsman was just smiling and  said; “Not yet!”
“Then he took me and put on a board. There I turned, turned, turned and felt dizzy. Finally, shouted again:
“I beg you, bring me off this board. I don’t want to turn on this board, again!”
But the artisan looked at me and smiled:

“Not yet!”

“After a while, He took me and put into a stove. Closed the door and increased the heat. Now I could see Him through the window of the stove. The stove got warmer gradually. I thought: “He’ll burn me”
I began hitting the walls. On the other hand shouted:
“Master, master! I beg you, let me get out of here!”
I could see his face through the window. Still was smiling and said “Not yet!”

After an hour, opened the stove and took me out of there. Now I could breath easily, I was rescued from the heat of the stove. He put me on the table and brought a brush and paint.

He began to touch me with the painted brush. The brush was all around me and I was tickled.
“Please, master! I beg you, it is tickling me.” His answer was the same: “Not yet!”

Then He took  me carefully and began to walk towards the stove again. I was frightened. “No! Don’t put me into the stove again, pleaasseeee!”, I shouted.

He opened the stove, pushed me and closed the door. Increased the heat twice as it was before. “This time He’ll really burn me.”, I thought. I looked through the window and begged. But He said “Not yet!” again. Only now, I saw the tears coming down onto His cheeks.

When I thought that I was about to give my last breath, that time the door was opened and Master’s thin hand took me out the stove. I took a deep breath, I met coolness after a long absence. He put me up the shelf and said:

“Now, you are what I wanted. Would you like to see yourself?”

I said ‘’Yes’’.

He brought a mirror and put it in front of me. I couldn’t believe what I saw. I looked into mirror again again and said: “This is not me. I am just a piece of mud.”

“Yes, this is you.” Said the Master. The things that you thought like pain and distress made you a perfect cup.

If I didn’t work on you when you were a piece of mud, you would have got dried and disappeared.
If I didn’t put you on a rotating table, you would have been dust.
If I didn’t put you into a stove, you would have been blowed up. If I didn’t paint you, you would not have got colour in your life.
But you got the real strength and power after a second stove.
Now you have everything on you that I wanted.”

And I- a coffee cup, got surprised at the words going out of my mouth:

“My Master! Forgive me that I didn’t trust in You!
I thought You would do harm to me.
I could not think that You would do goodness and love me more than I do myself
My way of thinking was narrow, but now I see that You changed me into a great piece of art.
Thank You for giving me The things that I saw like pain and hardships.
Thank YOU!

* * * * * *
Master shapes the cup, Creator shapes the man (human),
Enough that we can see the wisdom inside pain.
“Whatever comes from You is delightful” - If we could only learn to say this…
(Sait Çamlıca)

Saturday, February 26, 2011

HİKMƏT və HƏQİQƏT!..


Bir fincanın hekayəsi...

Yaşlı qadın, bir əntiq əşyalar mağazasından aldığı yüz illik fincanı diqqətlə salon vitrininə yerləşdirdi. Fincanın biçimi, üzərindəki işləmələr, rənglər onun bir sənət əsəri olduğunu deyirdi. Ödədiyi məbləği xatırladı; xeyir, heç də baha almamışdı.

Heyranlıqla fincanı seyretməyə davam etdi. Birdən fincan dilə gəldi və qadına belə dedi;

"Mənə heyranlıqla baxdığını görürəm. Ancaq, bilməlisən ki, mən həmişə belə deyildim. Keçirdiyim sıxıntılar məni bu hala gətirdi.

Qadın indi təəccüb içərisində idi. Qarşısındakı qəhvə fincanı danışırdı!

Yaşlı qadın kəkələyərək: "Necə?Başa düşmədim?" deyə bildi sadəcə.

"Demək istəyirəm ki, mən bir zamanlar palçıqdan ibarət idim və bir sənətkar gəldi. Məni əlinə aldı, əzdi, döydü, yoğurdu. Çəkdiyim sıxıntılara dözə bilməyib:

"Bəsdir! Yalvarıram, dur artıq!" deyə bağırmağa məcbur oldum.
Ancaq, usta sadəcə gülümsədi və; "Daha vaxtı deyil!" deyə cavab verdi.
"Sonra məni götürüb bir taxtanın üzərinə qoydu. Burada fırlandım, fırlandım, fırlandım. Fırlandıqca başım da fırlandı. Nəhayət, yenə qışqırdım:
"Yalvarıram, məni bu şeyin üzərindən xilas eylə. Artıq fırlanmaq istəmirəm!"
Ancaq, usta mənə baxıb gülümsəyirdi:

"Hələ vaxtı deyil!"

"Bir az sonra məni götürdü və sobaya qoydu. Qapını bağlayıb istiliyi artırdı. Onu indi sobanın pəncərəsindən görə bilirdim. Soba get-gedə istilənirdi. Ağlımdan belə keçirdi: “Məni yandıraraq öldürəcək"
Sobanın divarlarına vurmağa başladım. Bir tərəfdən də bağırırdım:
"Usta, usta! Yalvarıram, icazə ver burdan çıxım!"
"Pəncərədən onun üzünü görə bilirdim. Hələ də gülümsəyir və "Daha vaxtı deyil!" deyirdi.

"Bir saat sonra, sobanı açdı və məni çıxardı. İndi rahat nəfəs ala bilirdim, sobanın yandırıcı istiliyindən xilas olmuşdum. Məni masanın üstünə qoydu və bir az boya ilə bir fırça gətirdi.

"Boyalı fırça ilə mənə xəfif xəfif toxunmağa başladı. Fırça hər tərəfimdə gəzir və buna görə də məni gülmək tuturdu .

"Yalvarıram, usta! Xahiş edirəm, məni gülmək tutur." dedim. Onun cavabı isə eyni idi: "Hələ vaxtı deyil!"

"Sonra məni astaca tutub yenə sobaya doğru getməyə başladı. Qorxudan öləcəkdim. "Yox! Məni yenə sobaya salma, yalvarıraaaam!" deyə bağırdım.

Sobanı açdı, məni içəri itələyib qapağı bağladı. İstiliyi bir öncəkinin iki qatına qaldırdı. "Bu dəfə məni həqiqətən yandırıb kül edəcək!" deyə düşündüm. Pəncərədən baxıb ona yenə yalvardım, ancaq o yenə "Daha vaxtı deyil!" deyirdi. Ancaq, bu dəfə ustanın yanaqlarından bir damla göz yaşının yuvarlandığını gördüm.

"Bu dəqiqə son nəfəsimi vermək üzrə olduğumu düşünürdüm ki, qapaq açıldı və ustanın nazik əli məni çəkib çölə çıxardı. Dərin bir nəfəs aldım, həsrət qaldığım sərinliyə qovuşmuşdum. Məni yuxarı bir rəfə qoydu və usta belə dedi:

"İndi tam istədiyim kimi oldun. Özünə baxmaq istəyirsən?"
Ona "Bəli" dedim.

Bir güzgü gətirib qarşıma qoydu. Gördüyümə inana bilmədim. Güzgüyə təkrar-təkrar baxdım və "Bu mən deyiləm. Mən sadəcə bir palçıq idim."

"Bəli, bu sənsən!" dedi usta. Sənin acı və sıxıntı deyə gördüyün şeylər sayəsində belə mükəmməl bir fincan halına gəldin.

Əgər səni bir palçıq ikən üzərində işləməsəydim, quruyub gedəcəkdin.
Fırlanan dəzgahın üstünə qoymasaydım, ovxalanıb toz olacaqdın.
İsti sobaya salmasaydım, partlayacaktın. Boyamasaydım, həyatında rəng olmayacaqdı.
Amma sənə əsl güc və qüvvəti verən ikinci soba oldu.
İndi arzu etdiyim hər şey var üzərində."

Və mən qəhvə fincanı, bu sözlərin ağzımdan çıxdığına heyrət etdim:

"Ustam! Sənə güvənmədiyim üçün məni bağışla!
Mənə zərər yetirəcəyini düşündüm.
Məni məndən çox sevib yaxşılıq edəcəyini başa düşə bilmədim.
Baxışım dar idi, ancaq indi məni gözəl bir sənət əsərinə çevirdiyini görürəm.
Mənim sıxıntı və acı deyə gördüyüm şeyləri mənə verdiyin üçün təşəkkür edirəm…
Təşəkkür edirəm."
* * * * * *
Usta fincanı, Yaradan insanı şəkilləndirir,
Yetər ki, acıdakı hikməti görə bilək.
”Sənin verdiyin hər şey mənə xoşdur” deməyi öyrənə bilsək...


(yazıçı-Sait Çamlıca)

Friday, February 25, 2011

the KHOJALY MASSACRE!

The Khojaly Massacre was the killing of hundreds of ethnic Azerbaijani civilians from the town of Khojaly on 25–26 February 1992 by the Armenian and Russian armed forces during the Nagorno-Karabakh War. According to the Azerbaijani side, as well as Memorial Human Rights Center, Human Rights Watch and other international observers, the massacre was committed by the ethnic Armenian armed forces, reportedly with help of the Russian 366th Motor Rifle Regiment, apparently not acting on orders from the command. The official death toll provided by Azerbaijani authorities is 613 civilians, including 106 women and 83 children. The event became the largest massacre in the course of Nagorno-Karabakh conflict.
In 1988 the town had about 2,000 inhabitants. Due to the Nagorno-Karabakh war and the population exchanges between Armenia and Azerbaijan as well as Meskhetian Turk refugees leaving Central Asia and subsequently settling in the town, this grew to 6,000 by 1991. The town of Khojaly was located on the road that connected Shusha, Stepanakert and Agdam and had the region's only airport. According to reports from Human Rights Watch, Khojaly was used as a base for Azerbaijani forces shelling the city of Stepanakert, and in turn was shelled by Armenian forces.
According to Human Rights Watch, the tragedy struck when “a large column of residents, accompanied by a few dozen retreating fighters, fled the city as it fell to Armenian forces. As they approached the border with Azerbaijan, they came across an Armenian military post and were cruelly fired upon”.
The Khojaly Massacre was described by Human Rights Watch as "the largest massacre to date in the conflict" over Nagorno-Karabakh. Memorial, the Moscow-based human rights group, stated in their report that the mass killing of civilians in Khojaly could not be justified under any circumstances and that actions of Armenian militants were in gross violation of a number of basic international human rights conventions. Estimating the number of the civilians killed in the massacre, Human Rights Watch stated that "there are no exact figures for the number of Azeri civilians killed because Karabakh Armenian forces gained control of the area after the massacre". A 1993 report by Human Rights Watch put the number of deaths at least 161, although later reports state the number of deaths as at least 200. According to Human Rights Watch, "while it is widely accepted that 200 Azeris were murdered, as many as 500-1,000 may have died".

·           613 people were killed, among them, 63 children, 106 women, 70 elders.
·         8 families were killed completely.
·         25 children lost both parents.
·         130 children lost one of the parents.
·         487 people were wounded, including 76 children
·         1275 people were hostages.
·         150 people were missing

Those days foreign newspapers wrote:
“Crual L’Eveneman” magazine (Paris), March 25, 1992: “The Armenians attacked Khojali district. The whole world became the witness of the disfigured dead bodies. Azeris speak about thousand killed people”.
“Sunday Times” newspaper (London), March 1, 1992: “Armenian soldiers annihilated the hundred families”.
“Financial times” newspaper (London), March 9, 1992: “…Armenains shot down the column of refugees, fled to Aghdam. The Azerbaijani side counted up about 1200 dead bodies…
… The cameraman from Lebanon confirmed that the rich dashnak community of his country send the weapon and people to Karabakh”.
“Times” newspaper (London), March 4, 1992: … “Many people were mutilated, and it was remained only the head of one little girl”
“Izvestiya” newspaper (Moscow), March 4, 1992: “…Camcoder showed the kids with the cut off ears. One old woman were cut off the half of her face. The men were scalped…”
“Financial Times”, March 14, 1992: “General Polyakov said 103 Armenian servicemen from regiment No 366 stayed in Nagorni Karabakh”.
“Le Mond” newspaper (Paris), March 14, 1992: “… The foreign journalists in Aghdam saw the women and three scalped children with the pulled off nails among the killed people. This is not “Azerbaijani propaganda”, but reality”
“Izvestiya” newspaper, March 13, 1992:
“Major Leonid Kravets: “I saw about hundred dead bodies on the hill. One little boy was without head. Everywhere were the dead bodies of women, children, elders killed with the particular brutality”.
“Valer actuel” magazine (Paris), March 14, 1992: “…in this “autonomous region” Armenian armed forces together with the people who are natives of Near East have the most modern military equipment, including the helicopters. ASALA has military bases and ammunition depots in Syria and Lebanon. Armenians annihilated Azerbaijanis of Karabakh, implemented bloody massacre in more than 100 Moslem villages”.
PEACE BE UPON ALL KHOJALY (GENOCİDE) VİCTİMS!

Xocalı SOYQIRIMI...QAN YADDAŞIMIZ!

Xocalı soyqırımı yüzlərlə etnik Azərbaycan dinc əhalisinin Dağlıq Qarabağ müharibəsi zamanı Ermənistan və Rusiya silahlı qüvvələri tərəfindən 25-26 fevral 1992-ci ildə Xocalı şəhərindəki qətli idi. Azərbaycan tərəfinə görə, həmçinin, Memorial İnsan Hüquqları Mərkəzi və digər beynəlxalq müşahidəçilərə görə,qətliam, deyilənə görə Rusiyanın 366-cı Motoatıcı Piyada Alayının, görünüşdə isə əmrlərə tabe olmayan etnik erməni silahlı qüvvələri tərəfindən törədilmişdir. Qurbanların rəsmi sayı Azərbaycan hakimiyyəti orqanları tərəfindən 106 qadın və 83 uşaq daxil olmaqla 613 mülki vətəndaş olduğu bildirilmişdir. Bu hadisə Dağlıq Qarabağ münaqişəsi çərçivəsində baş vermiş ən böyük qırğın oldu.
1988-ci ildən başlamış Ermənistan - Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi dövründə ən müdhiş, faciəli, tarixdə analoqu çox az olan bu hadisə Qarabağın ən qədim insan məskənlərindən biri olan Xocalıda baş vermişdir. Xocalı faciəsi XX əsrin ən dəhşətli və ən qəddarcasına törədilmiş Xatın, Xirosima faciələri ilə eyni səviyyədə durur.
Əvvəlcə şəhər dörd tərəfdən erməni qoşunları tərəfindən əhatə olunmuş, sonra isə Xocalıya artilleriya və ağır hərbi texnikadan güclü və amansız atəş açılmış, az bir vaxt ərzində şəhərdə yanğın baş vermiş, şəhər tamamilə alova bürünmüşdür. Şəhərin müdafiəçiləri və yerli əhali buranı tərk etməyə məcbur olmuşlar. Fevralın 26-sı səhər saat 5-ə kimi şəhər erməni işğalçıları tərəfindən zəbt edilmişdir.
Artilleriya silahından və sərt hərbi alətlərlə 25 Fevral axşamından şəhərin qırğınına başlandı. Bu yanğın nəticəsində səhər saat 5-ə kimi bütün şəhər alov içində idi. Şəhərdə yaşayan əhali (təxminən 2500 nəfər) əsasən azərbaycanlılar tərəfindən məskunlaşmış ən yaxın yer və bölgə mərkəzi olan Ağdama yol tapmağı ümid edərək öz evlərini tərk etməyə məcbur oldular. Nəticə olaraq:
613 nəfər -  63 uşaq, 106 qadın, 70 yaşlı öldürüldü. 8 Ailə tamamilə öldürüldü. 25 uşaq hər iki valideynini itirdi.
130 uşaq valideynlərindən birini itirdi.
487 nəfər 76 uşaq daxil olmaqla yaralandı.
1275 nəfər əsir alındı. 150 nəfər itkin düşdü.
Ermənilər tərəfindən törədilmiş Xocalı faciəsinin tanınması Livanın paytaxtı Beyrutda yaşayan bir erməni jurnalistin yazısı ilə daha da görünmüşdür. Politoloq Rövşən Novruzoğlu, Xocalı faciəsinin öyrənilməsi üçün istintaq etmişdir. O, "Əş-Şərq" agentliyi tərəfindən nəşr olunmuş kitabın bu qanlı hadisələrə işıq tutduğunu dedi. Bu kitabın adı "Xaç naminə..." dir. Müəllif Daud Xeyriyan kitabın 19-76-cı səhifələrini Xocalı hadisələrinə həsr etmişdir.
Səhifə 24 "Xaç naminə ..." Daud Kheyriyan:
"... Bəzən biz ölülərin üzərindən yürüməli olurduq. Daşbulaq yaxınlığındakı bataqlığı keçmək üçün cəsədlər döşənmiş yol düzəldik. Mən ölülər üzərindən yürüməyə etiraz etdim. Sonra, polkovnik Oganyan mənə qorxmamaq əmri verdi. Bu hərbi qanunlardan biridir. Mən ayağımı 9 və ya 10 yaşlarında bir qızın sinəsinə basaraq yürüməyə başladım... Mənim ayaqlarım və mənim fotokameram qan içərisində idi... "
Səhifə 62 və 63 "Xaç naminə ... " Daud Xeyriyan:
”Qaflan” erməni qrupu (Cəsədlərin yandırılması ilə məşğul olan) martın 2-də Türkün  (Azərbaycan) 100 nəfərinin cəsədini toplamış və Xocalıdan bir kilometr qərbdə olan bir yerdə onları yandırmışdır... Mən 10 yaşında əlindən və başından yaralanmış bir qızın avtomobil yolunda yerdə uzandığını gördüm.
Onun üzü artıq mavi rəngə çalırdı. Lakin aclıq, soyuqluq və yaralarına baxmayaraq o, hələ sağ idi. O, çətinliklə nəfəs alırdı. Mən ölümlə mübarizə aparan o gözləri unuda bilmirəm...Qəfildən, Tigranyan adlı bir əsgər o cəsədi götürüb digər cəsədlərin yanına atmağı söylədi. Sonra onlar cəsədləri yandırdılar. Mənə elə gəldi ki, kimsə yanan cəsədlər arasında ağlayır...Bütün bunlardan sonra mən irəli gedə bilmədim. Ancaq, mən Şuşanı görmək istəyirdim...Mən qayıtdım. Və onlar  xaç naminə öz döyüşlərini davam etdirdilər...”  
Bu günə qədər beynəlxalq kütləvi informasiya vasitələri Xocalı faciəsini daha açıq şəkildə danışıblar. Həqiqət beynəlxalq ictimaiyyətə çatdırılmışdır. Çətin ki, bu Xocalı faciəsi bütün insanlıq tərəfindən unudulsun.
Allah bütün SOYQIRIM Qurbanlarına rəhmət eləsin!

Monday, February 21, 2011

Подробные Необходимые веры в Исламе


Основные веры

Убеждения относительно Аллаха Тааля

1. В начале, вся Вселенная не cуществовалa. Через создание Аллаха, он появился на свет.
2. Аллах Тааля один. Он не зависит ни кого. Аллах - един, Аллах вечный,Он не родил и не был рожден, и нет никого равного или подобного Ему.
3. Он был так как вечность и будет оставаться до бесконечности.
4. Существует ничего подобного Ему. Он является уникальным.
5. Он жив. Он имеет власть над всеми. Существует ничего, что находится вне его ведома. Он видит и все слышит. Он говорит, но его слова не как наши. Он делает то, что он хочет, и нет никого, чтобы остановить Его или дать ему выговор. Только он достоин  чтобы Ему поклоняться. У него нет партнера. Он милостив к рабам. Он Господь. Он свободен от всех недостатков. Он тот, кто сберегает рабов своих из всех бедствий. Он является обладателем чести и величия. Он является создателем всех вещей; ничего и никто не создал Его. Он Прощающий грехи. Он всемогущий.

Он дает в изобилии. Он тот, кто дает средства к существованию. Он уменьшает жизнеобеспечения кому он хочет и увеличивает жизнеобеспечения кому он хочет. Он унижает кому он хочет и поднимает кому он хочет. Он дает честь кому он хочет и безобразий кому он хочет. Он очень терпим и терпелив. Он ценит и награждает службы и поклонения оказанные ему. Он принимает Duas (молитвы). Он является всеобъемлющей. Он правитель над всеми, и никто не правит над ним. Нет работы без его мудрости. Он отвечает потребностям каждого. Он тот, кто создал все и он тот, кто принесет все назад к жизни в день гиямaт. Он тот, кто дает жизнь, и Он приводит к смерти.

Он всем известен, через признаки и атрибуты. Никто не может знать сущность его личности. Он принимает покаяния грешников. Он наказывает тех, кто заслуживает наказания. Он тот, кто дает указания. Что бы ни случилось в этой вселенной происходит по его приказу. Без Его порядка, даже атом не может двигаться. Он не спит и нет сна. Он не устает защищать всю Вселенную. Он тот, кто держит все под контролем. У него есть все добрые и прекрасные качества.  У него нет плохих или дефектных качеств , нет у него недостаток.
6. Все его качества от вечности и будет оставаться до бесконечности. Ни какие качества у него не могут исчезнуть.
7. Он свободен от признаков, присущих человеку. Там, где такие качества, были упомянуты в Коране или хадисах, мы оставляем значения их к Аллаху. Он тот, кто знает, реальность этих вещей. Мы верим в это, не углубляясь в них, и есть уверенность, что независимо от их значений может быть, они правы. И это лучший способ смотреть на эти вещи. Кроме того, мы могли бы дать им соответствующие значения, с которыми мы могли бы получить представление о них.
8. Независимо от добра или зла, что происходит в мире, Аллах Тааля знает об этом от вечности, и в соответствии с его знаниями он пускает в существование. Это то, что имеется в виду под taqdir (до назначения). Существует много мистической мудрости в создании даже зла. Все не знают об этой мудрости.
9. Аллах Тааля дал человеку понимание и право выбора, с которым он выбирает между добром и злом. Однако, человек не имеет власти, чтобы принести что-то в существовании по собственному желанию. Аллах Тааля доволен добрыми делами и недоволен злодеянием.
10. Аллах Тааля не упорядочивает человека делать то, что находится вне его власти.
11. Независимо от милости Он показывает только от Его доброты и силы.


Верования о пророках

1. Аллах Тааля спослал множество Пророков, чтобы направлять человечество на правильный путь. Они все свободны от грехов. Их реальное число, известно одному лишь Аллаху. Для того чтобы установить их правдивость, Аллах вызвал новые и трудные акты произшедшие через них, которые не умеют делать другие. Такие действия называются чудесами (муджизат). Первый пророк Адам алейхис Салам и последний Мухаммад салляллаху алейхи ва саллям. Все остальные пришли между этими двумя. Некоторые из них известны, такие как : Нух алейхис салам, Ибрагим алейхис салам, Исхаг алейхис салам, Исмаил алейхис салам, Якуб алейхис салам, Юсуф алейхис салам, Давуд алейхис салам, Сулейман алейхис салам, Айюб алейхис салам, Муса алейхис салам, Харун алейхис салам, Закерия алейхис салам, Яхья алейхис салам, Иса алейхис салам, Ильяс алейхис салам, Аль-Яса алейхис салам, Юнус алейхис салам, Лут алейхис салам, Идрис алейхис салам, Зуль Кифл алейхис салам, Салих алейхис салам, Худ алейхис салам, и Шуайб алейхис салам.

 2. Аллах Тааля не показывает точное число пророков, кому-нибудь. Поэтому мы должны иметь эту веру, что у нас есть вера во всех пророков, что Аллах послал, тех, которых мы знаем, не знаем хорошо.

3. Статус некоторых пророков выше, чем у других. Самый высокий статус, нашего Пророка Мухаммада салляллаху алейхи ва саллям. Не может быт новых пророков  после него. Он пророк всех человечеств и джиннов до дня Гиямата.

4. Аллах Тааля принял наш Пророк салляллаху алейхи уа саллям физически, пока он спал, из Мекки в Байтул Maгдис, а оттуда в семь слой неба, и оттуда, туда куда Аллах хотел. Затем Он отправил его обратно в Мекку. Этот путь известен как Мирадж.


Убеждения относительно ангелов и джиннов


После создания определенного существа из света, Аллах Тааля скрыл их от нашего взгляда. Эти существа называются ангелами. Много работы было дано им. Они никогда не делают ничего противоречащего предписаниям Аллаха Тааля. Они продолжают делать ту работу, которая была им назначена. Среди них четыре ангела очень известны. К ним относятся: Хазрат Джебраил алейхис салам, Хазрат Микайыл  алейхис салам, Хазрат Исрафил алейхис салам, и Хазрат Азраил алейхис Салам.


Аллах Тааля создал определенные существа из огня. Мы не можем видеть их. Они называются джиннами. Есть все виды джиннов, и хорошие и плохие. Они также имеют детей. Наиболее известные среди них проклятый Иблис, т.е. шайтан.

Убеждения относительно аулия (друзей Аллаха)

1. Когда мусульманы участвует в изобилии ибадат, воздерживаются от грехов, и не привязываються к миру, и следует Пророк, да благословит его Аллах и приветствует во всех отношениях, он становится другом и любимом Аллаха Тааля. Такой человек называется Вали. Время от времени, вали делает определенные действия, которые не могут сделать другие. Эти действия называются Карамат (чудеса, или благородные и превосходные дела).
2. Независимо от того, на какой этап может достигнуть Вали, он никогда не будет равен пророку.

3. Независимо от того, как Он близок к Аллаху, если он в здравом уме, то он будет следовать за шариатом. Салат, пост, и любой другой акт поклонения не простим. Деяния, грех, не может стать разрешенным для него.
4. Лица, которое действуют вопреки шариата не могут быть другом Аллаха. Если он делает некоторые чудесного акты, то это либо магии или что-то принято под влиянием души, или сатана. Эти вещи не должны быть веримые.
5. Время от времени, вали узнает некоторых таинственных вещей либо во сне или наяву. Это известно как Кашф или Ильхам (проявление или вдохновение). Если эти вещи в соответствии с шариатом, они являются приемлемыми, если нет, то они должны быть отклонены.

6. Аллах и Его Расул салляллаху алейхи ва саллям показали все вопросы, относящиеся к Дин в Коране и в хадисах. Привести некоторые новые вещи в Дин не допустимы. Такие новые вещи известны как бид'ат (инновации). Инновации большой грех.

Убеждения относительно небесных книг

Аллах Тааля ниспослал множество малых и больших книг через ангела Джебраил алейхис салам к пророкам, чтобы они могли преподавать основные факты  Дина в своих общинах. Среди этих книг, четыре очень известны: Тора, который был направлен  Муса алейхис салам, Забур который был направлен Давуд алейхис салам, Инджил который был направлен Иса алейхис салам, и Коран, который был направлен нашему Пророку Мухаммеду, да благословит его Аллах и приветствует. Коран является последним из книг. Теперь, ни какая новая книга не будет отправлен с небес. Указания Корана будут оставаться в силе до дня Гиямата. Заблужденные люди изменили многое в других книгах. Но Аллах Тааля обещал защитать Корана. Никто не может изменить его в любом случае.

 Убеждения относительно сахабов (сподвижников)
1. Те мусульмане, которые видели наш Пророк салляллаху алейхи уа саллям и умерли, как мусульмане, известны как сахабов. Очень большие добродетели были упомянуты в связи с ними. Мы должны любить и думать благо всех из них. Если мы слышим любой спор или конфликт между ними, мы должны рассматривать его как недоразумение или просчет. Мы не должны говорить плохо о них.

Наибольший среди них четыре сподвижников: Хазрат Абу Бакр Сыддык радияллаху Анху. Он занял место Посланника Аллаха салляллаху алейхи ва саллям и контролируется вопросам религии. Таким образом, он называется первым Халифом. Он лучший человек во всем уммате. После него идет Хазрат Умар радияллаху Анху. Он является вторым Халифом. За ним третий халиф, Хазрат Осман радияллаху Анху. После него уже четвертый халиф, Хазрат Али радияллаху Анху.
2. Статус Сахаба настолько велика, что даже величайший из вали не могут достигнуть стадиям равным низким Сахаби.
3. Все дети и жены Пророка, да благословит его Аллах и приветствует, достойны уважениям. Среди его детей, Хазрат Фатима радияллаху Анха имеет высокий статус. Среди его жен, Хазрат Хадиджа и Хазрат Аиша радияллаху Анхума имеют высокие статусы.

Истинный мусульманин 

 
• Ислам человека не является безопасным, если он основан на представления. Любой, кто хочет знать то, что он находится за пределами его способность знать, и чей интеллект не удовлетворяется с капитуляцией, найдет, что его желание завесят его от чистого понимания истинного единства Аллаха, ясного знания и правильного убеждения, и что он лавирует между неверием и верой, утверждением и отрицанием и признанием и отказом.