İslamı nə dərəcədə bilirik?

Dekabr ayının sonu gəlməmiş artıq küçələrdə "partlayış" baş verir. Xəstə, yaşlı bilmədən az qala evin içinə də "partlama" atırlar. Özü də bunu edən uşaqlar yox, "böyük uşaqlar"dır. Hələ bir söz deyəndə "bəs şənlənməyək?" deyib səni haqsız da çıxarırlar. Soruşsanız : "Bağışlayın, hansı dinə mənsubsunuz?" Deyəcək : "Bu nə axmaq sualdır, əlbəttə, islamç müsəlmanam mən?!". Nə namazı var, nə orucu, nə də zəkatı və başqa öhdəlikləri. Bəs, bir mühəndis mühəndisəm deyəndə, deməli, bu sahənin bütün incəliklərini bilir də. Elə deyilmi? Hələ belə bir incə məsələdə-dində-daha çox diqqətli olmaq lazımdır. Mən diqqət çəkmək üçün və ya dünyaya gəlib heç vaxt ölməyəcək kimi yaşamağı düşünən, ya da öldükdən sonra heç kimə əməlləri barədə cavab verməyəcəyini düşünən "ağıllılar" haqqında danışmıram. Nə isə, çox üzr istəyirəm, siz nəyi qeyd edirsiniz? Yeni ili? yoxsa Həmrəylik bayramını? Yeni il deyirsinizsə, müsəlmanların yeni ili başlayır Məhərrəm ayının 1-i. Bəs dünən özünüzə qamçı vurub çığırıb üz gözünüzü dağıdırdınız ki?! Bəs hələ Məhərrəm ayı çıxmayıb axı?! Yaxşı, deyirlər, bəs yeni ildir, bütün günü qaraqabaq, üz-gözümüzü turşudub oturaq? Deyirəm : Niyə qarabaq? Normal gününüzü keçirin, bu qədər can-fəşanlıq niyə? Şənlənmək üçün bəhanə axtarırsınızsa, Bunu niyə yalnız "bu gün" edirsiniz? Elə başqa vaxt yığışın nəyisə qeyd edin, birini sevindirin. Bu daha yaxşıdır ki?! Aah, Həmrəylik? Hansı həmrəylik? Məgər biz həmrəyik? Bakı müsəlman şəhəri adlandırıldı Prezidentimiz tərəfindən. Onun əmrlərinə niyə məhəl qoyulmur? Bir başqa şəhərdə hicablı qızları məktəbin qapısı arxasında qoyurlar. Ya da müəllimələri işdən çıxarmaqla hədələyirlər. Həmrəylik budur? Kitablara qadağa qoyurlar. Ağzını açma! Ancaq, mağazaya bir "santa klaus" gəlir və pulsuz-parasız hədiyyə verir. Bəs nə yaxşı belə bir xeyriyyə? Hədiyyəni açırsız və "kukruz" yanında isə xristianlığı anladan kitab və ya broşura. Bu müsəlmanların arxasınca qaçıb qovmaqdansa, elə bunlara bir çarə qılın da. Həzrət-i İsa(as) bunu demirdi. O(as) Həzrət-i Muhamməd (sas)in bizə çatdırdığı Allahın mesajını eynilə insanlara çatdırırdı. Xrist yəni christ xaç deməkdir. Hz. İsa(as) ilə xaçın nə əlaqəsi? Gərək çox oxuyub, çox öyrənək! Hz.İsa(as) heç bir zaman xaça çəkilməyib, əksinə sağ-salamat Allahın dərgahına yüksəldilib. Quran-i Kərimdə Və:  Biz, Allahın elçisi Məryəm oğlu İsa əl-Məsihi öldürdük” (qatəlna), - demələridir. Halbuki onlar İsanı nə öldürdülər (ma qatəluhu), nə də çarmıxa çəkdilər (ma saləbuhu). Onlarda yalnız belə bir təsəvvür yarandı (şubbihə). Bu haqlı ixtilafda olanlar onun (şəxsən öldürülməsi) barəsində, əlbəttə, şəkk-şübhə içərisindədirlər. Onların buna dair heç bir məlumatı yoxdur. Onlar ancaq zənnə qapılırlar. Həqiqətdə onu (İsanı) öldürməmişdilər (ma qatəluhu). Xeyr (Bəl), Allah onu Öz dərgahına qaldırmışdır. Şübhəsiz, Allah yenilməz qüvvət sahibi, hikmət sahibidir! (Nisa Surəsi, 157- 158), buyurulur.Üstəlik, Hz.İsanın (as) yay fəslində dünyaya göz açdığı ehtimal olunur. Qış ayı ilə heç bir əlaqəsi yoxdur. (Bu barədə sonrakı mövzularda məlumat veriləcək, inşaAllah.) Əgər isəvi demək istəyirlərsə, onda onlar 3lüyə (ata, oğul, müqəddəs ruh) yox, sadəcə bir olan Allaha itaət və səcdə etməlidirlər, ikona və ya büt qarşısında deyil, üstəlik bu büt Hz.İsaya(as) xəyanət edən və xaça çəkilən Yəhuda olduğu halda, daha dəhşətli bir mənzərə alınır. Nə isə mövzumuz bu deyil.     Xalqımızın, bütünlükdə insanların əxlaqı ilə oynamaq çox böyük günahdır, bir də bunu öz xalqımızın nümayəndələri edirsə, daha məyusedici bir haldır. Televiziya kanallarımızdan söhbət açmağa isə ehtiyac yoxdur, elə özünüz də hər şeyi bilirsiniz. Televizoru aça da bilmirik. Xəbərlərə baxmaq istəyirsən, bir əlin gözündə bir əlin "pultda" qalır. Bütün günü oxuyub "tullanmaq" bir yana, hələ bu seriallar lap canımızı boğazımıza gətirib. İbrətli "seriallar" verilsə, yenə dərd yarıdır. Axı bu millətin əxlaqıyla niyə oynayırlar. İslamı qaragüruh göstərən seriallar və ya digər pozucu xarakterli verilişlər. Sonra kriminalların ardı-arası kəsilmir. Yaxşı, ağıllı başlı insan bunlardan təsirlənməz deyirlər, axı, hər kəs eyni deyil-kimi iradəsi zəif, kimi psixoloji cəhətdən zəif-,beş barmağın beşi də eyni ola bilməz. Gənclər bir yana, son zamanlar yaşlılar yollarını azırlar.
   Bir də Novruz bayramı. Bu bayram bizim qanımıza elə işləyib ki, sanki bu bayramı qeyd etməyən günaha batır. Bizim problemimiz budur ki, dinimizi özümüz yox, başqalarından eşidərək həyata keçiririk. O başqaları da həyatları boyunca heç olmazsa, bir dəfə dini kitab oxuduqları da bəlli deyil. Üç səhifə oxuyub özlərini alim hesab edənlər və s. Novruzu islam bayramı kimi qeyd edirlər. Ancaq, Ənəs b. Malikdən — Allah ondan razı olsun-demişdir:
«Rəsulullah — sallallahu aləyhi və səlləm — (hicrətdən sonra Məkkədən) Mədinəyə gəldiklərində, Mədinəlilərin (Novruz günü ilə Mihrecan günü deyə) oynayıb-əyləndikləri iki günləri vardı. Rəsulullah — sallallahu əleyhi və səlləm -:
- Bu günlər nədir? deyə soruşdu.
Mədinəlilər:
- Biz (İslamdan əvvəl), cahiliyyət dövründən bəri bu günlərdə əylənərik, dedilər.
Bunun üzərinə Rəsulullah — sallallahu əleyhi və səlləm — belə buyurdu:
- Şübhəsiz Allah sizə, o iki günün yerinə (dünya və axirətdə) daha xeyirli olan iki bayramı: Qurban bayramı ilə Ramazan bayramını vermişdir.» (Əbu Davud; hədis nömrə: 1134. Nəsai; hədis nömrə: 1556. Albani də; "Silsilətu’l-Əhadisi’s-Sahiha"; hədis nömrə: 2021də hədisin səhih olduğunu ifadə etmişdir.)

"Hər kim, bir qövmə bənzəyərsə (onların geyindiyi kimi geyinsə, getdiyi yolda gedərsə və onların işlədiyi hərəkətləri işlərsə, günah və savab baxımından) o da onlardandır.» (Əbu Davud və Əhməd)
«Müşriklərə zidd hərəkət edin…"(Muslim; 1/222, hədis no: 259)

   Sağ olsunlar, bəzi müsəlman bacı və qardaşlarımız insanları maarifləndirmək üçün videolar da hazırlayırlar və ya tərcümə edirlər (youtube). Ancaq, bir az diqqətli olmaq lazımdır. Qarşıma bir video çıxdı "Namaz qılmayanın sonu belə olur" və burda qız qəzaya düşüb ölür. Şərhlər isə çox pis idi. Axı, ay qardaşım və ya bacım, başlıq düzgün seçilməyib. "Ölüm çox yaxındadır, aqibətimizi düşünək" və ya başqa cür (qorxuducu deyil, daha təsirli bir yol ilə) təqdim etmək olar. İnsanlar qorxu olduğu yerdən daha da qaçarlar, onları sevgiylə, mərhəmətlə dəvət etmək lazımdır. İndi dini öyrənmək üçün daha mükəmməl yollar var. Hər kəs adi həyatda, hətta internetdən belə öyrənə bilər. Yəni, həqiqətdən xəbəri olmayan bir kəs yoxdur(bu haqda daha ətraflı buraya "klik" edin). Allah-ü Təala hər kəsə bir şəkildə yol göstərir. Artıq həmin şəxsin özü yolu seçməlidir-ya doğru yola, ya da digərinə.

Mövzudan yazdıqca uzanır, ancaq insanlar cahil qalmasın, maariflənsin, İslam təkcə din deyil, həm də gözəl əxlaq, elm və aqibətimizin gözəl olması üçün bizi doğru yola aparan bir rəhbərdir. Allah qorusun bizləri, millətimizi, bütünlükdə bütün müsəlmanları! AMİN!

Qocanın istəyini yox, ehtiyacını əsas götürün!

İnsan qocalanda uşaq kimi olur deyirlər. ətrafındakılardan qayğı umur, kiminə ərk eləyir, kimindən nəsə umur, ən adi şeylərə görə yaxınlarından küsür. Bəzən elə şeylər istəyir ki, yerinə yetirmək də çətin olur...

   Orta yaşlı bir şəxs dövrünün məşhur şeyxinin yanına gəlir və deyir:

-Ustad, Quran-i Kərimdə buyurulur ki, valideynləriniz qocalanda onlara “of” belə deməyin. Ancaq, mənim qoca atam mənə elə işlər buyurur ki, bilmirəm nə edim, necə edim ki, onun qəlbi qırılmasın.

-Atan nə istəyir, oğlum?

-Biz iyirmi ildən çoxdur ki, bu şəhərdə yaşayırıq. Çox şükür, evimiz-eşiyimiz, yaxşı şəraitimiz var. Ancaq atam son illərdə tez-tez bizi tərk edib kəndə gedir. Kişi elə bil uşaq olub. Dinib-tərpənib uşaqlığndan, gəncliyindən danışır. O kənd getdikcə ona daha da doğmalaşır, onu daha çox özünə çəkir. Bir də gördün, qışın ortasında qar demir, yağış demir, səhər yerindən duran kimi torbasını yığışdırıb düşür yola. İndi yenə kənddədir, iki gün əvvəl sifariş göndərib ki, anamı da onun yanına aparım.

-İmkanın varsa, niyə aparmırsan?

-Ustad, imkanım var, ancaq anamın səhhəti imkan vermir. Səksən üç yaşı var, iki ildən artıqdır ki, yazıq arvad yataqdan qalxa bilmir. Atam eyni şeyi ötən il də məndən tələb etdi, mən də anamı aparıb onun yanına qoyub qayıtdım. Heç bir həftə keçməmiş yenidən atamdan sifariş gəldi ki, gəl ananı apar, mənə baxmağı bir yana qalsın bunun özünə baxan lazımdır. Mən də gedib gətirdim. İndi eyni şey yenidən təkrarlanır, atam ötən ilki hadisələri unudub. İsrarla məndən tələb edir ki, anamı da kəndə aparım ki, onabaxsın. İstəyirəm xanımı aparıb atamın yanında qoyum, ancaq bilmirəm ki, o da razı olar, ya yox.

-Oğlum, xanım mövzusunda sənin haqqın yoxdur ki, onu getməyə məcbur edəsən: istəsə gedər, istəməsə getməz. Bu onun haqqıdır. Yəni sən ailə başçısı olsan da, haqqın çatmır ki, həyat yoldaşından atana xidmət etməyi tələb edəsən. Üstəlik də ev-eşiyini, balalarını burada qoyub ucqar bir kəndə getməsini tələb etməyə heç haqqın yoxdur. Ancaq yoldaşın bu təklifi könüllü qəbul edərsə, yənin sənin valideynlərinə xidmət etməyi özünə bir borc, vəzifə bilərsə, bu, onun başının ucalığıdır.

   Gərək belə xanımın dəyərini biləsən, xətrini həmişə uca tutasan. Ancaq indiki vəziyyətdə sənin qarşındakı məsələ o qədər də asan deyil. Gərək yüz ölçüb-bir biçəsən. Elə edəsən ki, birinin istəyini yerinə yetirəndə başqasının haqqını tapdamayasan.

-Mənə nə məsləhət verirsiniz, necə edim? Necə edim ki, bu imtahandan ziyanla çıxmayım?

-Yaxşı olar ki, qocaların hər istəyini yerinə yetirmək mümkün olsun. Ancaq, daha yaxşısı odur ki, qoca da gərək nə istədiyini, niyə istədiyini, kimdən istədiyini yaxşı bilsin. Əgər qocanın tələbi, istədiyi reallıqla üst-üstə düşmürsə, yəni yerinə yetirmək mümkün deyilsə, onda böyüklərimizin buyruğunu əsas götürmək lazımdır: Qocanın istəyini yox, ehtiyacını əsas götürün. Sən də məsələyə bu yöndən bax. Doğrusunu axtarsan, sənin atanın xanımına yox, onun qayğısını çəkəcək bir insana ehtiyacı var. Yaxşı olar ki, sən də məsələyə bu cür yanaşasan.

   Gələn adam bir qədər düşünür və:

-Doğru buyurursunuz,ustad – deyir, getmək üçün icazə istəyir.

   Aradan on gün keçəndən sonra həmin şəx yenidən şeyxin yanına gəlir və məsələni necə həll elədiyi barədə hesabat verir:

   Sizin yanınızdan yarılan günün sabahı kəndə yola düşdüm. Atamla görüşüb hal-əhval tutandan sonra kənddəki qohumlarımızdan birinin yanına gedib vəziyyəti açıqladım və dedim ki, atama baxmağa münasib bir adam axtarıram. Mən onun aylıq haqqını ödəyim, o da hər gün gəlib atama baxsın. Həmin qohumum mənə bir adamı isnad verdi, mən də onunla danışıb razılaşdım. Adam da uzun müddətdən bəri işsiz olduğu üçün mənim təklifimi qəbul elədi. Mən onun aylıq haqqını verdim, o da belə bir qapının üzünə açıldığı üçün dönə-dönə Allaha şükür elədi. Hətta sizin üçün də dua elədi. Dedi ki, bu fikri sənin ağlına salandan Allah razı olsun! Tərifdən xoşu gəlməyən ustadın çöhrəsinə ciddi bir görkəm gəldi və belə dedi:

-Quranın əmrlərini, Peyğəmbərimizin(sas) buyruqlarını başının üstündə tutan heç vaxt ziyana düşməz. O dediklərim mənim fikrim deyildi. Peyğəmbərimizin(sas) buyruğu idi. Sən də o buyruğu səmimiyyətlə yerinə yetirdiyin üçün belə sevinirsən.

*Ailəm,2011

Həyatı tərsinə yaşasaydıq...

Bir anlıq həyatımızı düşünək...Yəni, taxta bir tabutun içərisindəsiniz. Hamı qarşınızda sıraya durub göz yaşları içərisində dua edir. Bu vaxt tabutdan qalxırsınız. Müdrik, kamil, təmkinli...Sizə qarşı sonsuz bir ehtiram var. Oğullarınız, qızlarınız, nəvələriniz və hətta nəticələriniz hamısı ətrafınızdadır. Maşınınıza oturub evinizə gedirsiniz...
-Evinizə gəlirsiniz. Hazır ev, hazır maaş..Rahatlıq içərisində yaşayırsınız. Səhhətiniz də yavaş-yavaş düzəlir. Əzələləriniz möhkəmlənir. Və bir gün müdir və ya təcrübəli bir işçi kimi işə başlayırsınız. Hamı qarşınızda dik durur.
-Get-gedə "formaya düşürsünüz". Gözəl günlər başlayır. Və bir gün müdir sizə universitetə getməyi təklif edir. Artıq atanız da yanınızdadır. Atanız: "Çox işlədin, evə qayıt, oxumağa başla", -deyir.
-Sonra məktəb illəri gəlir. Artıq sizi məktəbə atanız və ya ananız aparıb gətirməyə başlayır. Maşın sürməyə də ehtiyac yoxdur.
-Bir gün isə sizi məktəbdən çıxarırlar. "Artıq, evdə otur, oyuncaqlarınıa oyna", -deyirlər. Yeməyiniz hazır, içməyiniz hazır. Və bir gün ananız sizə süd verməyi qərara alır. Artıq hara getsəniz, yeməyiniz yanınızdadır.
-Bir gün də qaranlıq və isti bir mühitə düşürsünüz. Qidalanmaq üçün ağzınızı açmağa da ehtiyac yoxdur. Səs-küydən də uzaqsınız. Kiçilir, kiçilir, kiçilir və nəhayət, kiçik bir hüceyrəyə çevrilirsiniz. Və bir gün həyatınız sona çatır...
Əslində bu yazıdan çox nəticə çıxarmaq olar. Ancaq 3 əsas nəticə bunlardır:
1 - Ölümü öldürmək olmaz. Həyata istər əvvəldən, istər axırdan başlayaq, əvvəl-axır "ora" gedəcəyik.
2 - Həyat istər ölümə doğru getsin, istər doğuma, yenə Ona (c.c) yaxınlaşırıq, yolumuz Onadır.
3 - Və imtahan...Əsas məsələ həyata haradan başlamaq deyil, həyat imtahanından necə çıxmaqdır.

*Ailəm,2011

SOMALI hamımızın imtahanıdır!

[photo source]

Siz bir can qurtarın ki, Allah da sizi qurtarsın. Mərhəmət edin ki, mərhəmət görəsiniz.
Somalidə aclıqdan övladlarını, yaxınlarını itirən adamlar o halları ilə oruc tutur, yardım kimi aldıqları bir balaca qabdkı yeməyin yarısını iftarda, yarısını sahurda yeyirlər. O halı ilə şükredən, o ağır imtahan içində "Allah" deyib duran bəndənin duasını Mərhəməti Sonsuz olan Allahımız qəbul etməzmi?
   Onlar da müsəlmandırlar. Dinimiz "Müsəlman müsəlmanın qardaşıdır" buyurmaqdadır. Demə, Somali aclıqla, dünya müsəlmanları da Somali ilə imtahan olunurlar. Bu hikməti görmək, anlamaq lazımdır.
   Kim əmindir ki, o vəziyyət nə zamansa buralara da gəlib çıxmayacaq, Kim Allahın göndərəcəyi bəladan sığortalana bilər axı?
   Özümüzün, övladlarımızın o hallara düşməsini istəmiriksə, bir bu dərdin önünü sədəqəsi olan sədəqəsi ilə, olmayan da duası ilə elə Somalidəcə kəsməliyik.
   Çəkinməyin, zəkatlarınızı, fitrələrinizi, ya hansısa sədəqənizi Somaliyə göndərin. Göndərin ki, o məsum körpələr acından ölməsinləe. Onlar üçün ölmədikləri, yaşaya bildikləri hər gün bayramdır.
   Nə olar ora göndərin, Allahın rizasını qazanmaq, mərhəmətinə qovuşa bilmək üçün əllərinizi bir az geniş açın.
   İnanın ki, bu düşüncə, bu qardaşlıq duyğusu Allaha xoş gedər və Aləmlərin Rəbbi neçə-neçə günahlarımızı əfv edər.
   Bir də unutmayın ki, verən əl alan əldən daha xeyirlidir. Rəbbim bütün ibadətlərinizi dərgahında qəbul buyursun! Amin!
Somaliyə yardım kampaniyasının bank hesabları:
AZN

Azərbaycan Beynəlxalq Bankı /Sahil filialı

Kodu: 805595

Müxbir hesab: 0137010002944

S.W.I.F.T. BIK IBAZAZ 2X

Azərbaycan Qızıl Aypara Cəmiyyəti

Hesab N 33308019449748533210

ABŞ Dolları

Azərbaycan Beynəlxalq Bankı /Sahil filialı

Kodu: 805595

Müxbir hesabı: 0137010002944

S.W.I.F.T. BIK IBAZAZ 2X

Azərbaycan Qızıl Aypara Cəmiyyəti

Hesab N 33318018409748533210

Tusiab

VOEN 1700024421

Yapı Kredi Bank

Azərbaycan QSC

KOD: 509987

VOEN 9900009021

H/h 00000515 AZN

M/h 0137010012944

S.W.I.F.T. KABAAZ22

VOEN 1700024421

Azərbaycan

Sənaye Bankı ASC

KOD : 509664

VOEN 99 00007981

H/h 100-15187 AZN

M/h 0137010016944

S.W.I.F.T. BIC CAPNAZ 22

Zaman,2011

Zəkat - Müsəlmanlar arasında körpü

Zəkat vermək - zəngin müsəlmanlara Allahın əmridir.
"Zəkat"ın mənası təmizləmək, pak etmək, bərəkət, çoxalmadır. Elə mahiyyəti də lüğəvi mənası kimidir. Quranda otuzdan çox yerdə zənginlərə zəkat vermək əmr olunur.
   Zəkat ildə bir dəfə ailənin ehtiyacları ödəndikdən sonra qalan gəlirin ən azı qırxda biri, yəni 2.5 faizi qədər verilir. İstəyən daha çox verə bilər.
   Bir müsəlmanın bilərək zəkat verməkdən imtina eləməsi "mənim Allaha ehtiyacım yoxdur" anlamına gəlir.
   Hər şeyin sahibi olan Allah sağlığı, sərvəti, övladı verərək insanı imtahan edir. Zəkat verməkdən imtina etmək Allahın haqqını inkar etməkdir, Onu hər şeyin Sahibi kimi görməməkdir.
   Zəkat miqdarı Allaha aiddir və Allah-u Təala onun ehtiyacı olan bəndələrə verilməsini əmr edir.
   Zəngin müsəlman malının zəkatını verərək onu təmizləyir, pak edir.
   Sizin 97.5 litr suyunuz var, o suya 2.5 litr çirkab qatın. Alınan kütlə nə qədər təmizsə, zəkatı verilməyən mal da o qədər təmizdir.
   Zəkatı verilən mala Allah bərəkət verər. Malın zəkatını vermək üzüm tənəyini budamaq kimidir. Görüntüsü, zahiri kütləsi azalar, amma bərəkəti, səmərəsi çoxalar.
   Zəkat - kasıbın zənginin malındakı haqqıdır, müsəlmanlar zəkat körpüsündə əl tutub görüşərlər.
   Zəkat verən zəkat alana minnət qoymaz, onun sayəsində bu ibadəti yerinə yetirə bildiyi üçün minnətdar olar.
   Zəkat - İslamın beş şərtindən biridir, ibadətdir.
   Zəkat verməyən müsəlman onun hesabını Allaha verər.
*Zaman,2011

Həzrəti Əlinin altı dirhəmi

   İlk dəfə deyildi ki...Bu ailə çox belə günlər yaşamışdı.
   Evin xanımı Peyğəmbər qızı, kişisi Peyğəmbərin əmisi oğlu olsa da, bəzən yeməyə bir şey tapmadıqları üçün ac yatmalı olurdular.
   Fatimeyi-Zəhra anamız evdə olan-qalan altı dirhəmi Həzrət Əliyə verdi və bazardan yemək üçün bir şeylər almasını istədi. Bir kilo ət alacaqdımı, meyvəmi, xurmamı... 6 dirhəmə nə ala bilərdisə, alacaqdı. Alıb gətirəcək və balaları Həsəni, Hüseyni sevindirəcəkdi.
   Həzrət Əli balalarını necə sevindirəcəyini düşünə-düşünə bazara tərəf addımlayırdı ki, səs-küyə başını qaldırdı. Bir nəfər bir başqasının yaxasından yapışıb borcunu tələb edirdi. O birisi də "yoxumdur, neyləyim, olsun ki, verim" deyib yalvardı. Həzrət Əli ola, bu mənzərənin yanından laqeyd keçə, heç mümkündürmü?-Əsla! Yaxınlaşıb:
-Qardaşım, bunun yaxasından niyə yapışmısan? - soruşdu.
   Borc sahibi dedi:
-Ya Əli, bunun mənə borcu var, geri ala bilmirəm.
O birisi də belə dedi:
-Ya Əli, kaş ki olaydı, mən də borcumu qaytarıb yaxamı bu adamın əlindən qurtara biləydim.
   Həzrəti Əli borcun nə qədər olduğunu soruşur: Düz altı dirhəm, yəni Həzrəti Əlinin cibindəki pul qədər.
   Pulu çıxarıb borc sahibinə verir və məsələ bununla da tamamlanır.
   Saatlarla bazarda dolaşır, düşünür ki, yaxın tanış-bilişdən kiməsə rast gələr, bir az borc istəyər, amma olmur, nəhayət, əliboş evinə qayıdır.
   Artıq gün əyilmək üzrəydi, uşaqlar qarşısına yüyürürlər. Fatimeyi-Zəhra anamız ərinin əliboş gəldiyini görüb niyə boş döndüyünü soruşur. Həzrəti Əli belə deyir:
-Ey Peyğəmbər qızı, bazara gedərkən bir nəfərin borc üstündə bir müsəlmanın yaxasından yapışıb ona əziyyət verdiyini gördüm. Mən də o altı dirhəmi verib həmin adamı azad elədim. Ona görə də əliboş dönməli oldum.
   Fatimeyi-Zəhra anamız:
-Sən sənə yaraşanı eləmisən, Allah səndən razı olsun. Mən də çalışaram uşaqları birtəhər ovudub yatırım, - deyir.
   Həzrəti Əli bir qədər oturur, amma körpələrin küskünlüyünə dayana bilmir və durub evdən çıxır ki, məscidə getsin, Rəsulullahın o mübarək çöhrəsinə baxıb bütün sıxıntılarını unutsun. Evindən bir qədər aralanmışdı ki, əlində gözəl bir dəvənin ovsarını çəkə-çəkə gələn birisi ona yaxınlaşır və deyir:
-Ya Əli! Mən bu dəvəmi satıram, bunu məndən al, yüz dirhəmə verirəm, baha deyil.
   Həzrəti Əli tərəddüd edir:
-Mənim pulum yoxdur ki, dəvəni alım.
   Həmin şəxs deyir:
-Eybi yoxdur, sən dəvəni al, satıb mənim pulumu sonra qaytararsan.
   Həzrəti Əli bir qərar verməmiş həmin şəxs dəvənin ovsarını onun əlinə verib gözdən itir. Həzrəti Əli sanki yuxudan ayılır, bir özünə, bir də yanındakı dəvəyə baxır. Əslində heç dəvəni satan adamı da tanımırdı. Tərəddüd içində yoluna davam edərkən o biri küçədə bir başqası qarşısına çıxır və:
-Ya Əli, nə gözəl dəvən var, bunu mənə satarsanmı? -deyir.
   Həzrət Əli dillənməyə macal tapmamış həmin şəxs sözünə davam edir:
-Üç yüz dirhəm verirəm, istəyirəm ki, bu dəvəni mənə satasan.
   Həzrəti Əli razılaşır, üç yüz dirhəmi alıb dəvənin ovsarını ona verir və yolunu dəyişib bazara gedir. Ailəsi üçün ərzaq alıb evinə dönür. O gecə Həsən də, Hüseyn də bayram edirlər. Dəvə sahibinin də yüz dirhəmini ayırıb bir tərəfə qoyur.
   Həzrəti Əli xanımına deyir:
-Ey Fatimə, gördünmü, Allah-u Təala nə qədər mərhəmətlidir, öz bəndəsinin əməlini necə yüksək mükafatlandırır. Altı dirhəmi verib bir müsəlmanın dərdinə əncam elədik, Allah-u Təala onun qarşılığında bizə iki yüz dirhəm yetirdi. Çox məmnun olurlar.
  Sübh namazında Həzrəti Əli Rəsulullaha yaxınlaşıb başına gələnləri ona danışmaq istəyir. Allahın sevimli Peyğəmbəri çevrilərək Həzrəti Əlinin üzünə baxır və təbəssümlə soruşur:
-Ya Əli, dəvə gözəl idimi?
Həzrət Əli təəccüblə soruşur:
-Siz hardan bildiniz, ey Allahın Rəsulu?
   Allah Rəsulu sualı sualla qarşılayır:
-Dəvə satanı və dəvə alanı tanıdınmı?
-Xeyr, heç birini tanımadım.
-Ey Əli, bil ki, Allah-u Təala sənin əməlinə mükafat olaraq o dəvəni Həzrəti Cəbrayılla sənə göndərdi və Həzrəti İsrafillə də səndən satın aldı.
*Zaman,2011

Sədəqə - Sədaqətin təsdiqidir

   Sədəqə deyəndə ağlımıza təkcə dilənçinin ovcuna buraxılan qəpik-quruş gəlməsin. Bir insanın könlünü almaq üçün üzünə təbəssümlə baxmaq da sədəqədir, gəlib-keçənlərə mane olmasın deyə yola düşən daşı götürmək də, yıxılan birisinin qolundan yapışmaq da...
   Sədəqə - Bəndənin Allaha olan sədaqətinin təsdiqidir. Sədəqə verənin, daha doğrusu, xoş əməl işləyənin niyyəti Allahın rizasını qazanmaq, yəni Onu xoşnud, məmnun etmək olmalıdır. Niyyət başqadırsa, əməl də sədəqə olmaz.
  Sədəqə - Allah rizası üçün verilər, yəni Allahın ehtiyac sahibi olan bəndəsinə verilər, amma qarşılığı ancaq Allahdan gözlənər.
   Sədəqə - Allaha borc verməkdir, bu dünyada verib, axirətdə qarşılığını alırsan, həm də qat-qat artığı ilə.
   Həyatını Allah rizası üçün sədəqə edənlər sadiq olurlar.
   Sadiq olmaq - nəfsinin istədiyi kimi yaşamaq deyil, Allahın istədiyi kimi olmaqdır.
   Allahın istədiyi kimi olanlar peyğəmbərlərin yanında yer alırlar.
   Göz yumub-açınca Ramazanın son günlərinə gəldik.
   Ramazan - Allahın ayıdır və Ay Sahibi buyurur ki, Onu düşünərək bu ayda oruc tutanların mükafatını Özü verəcək.
   Ramazan orucuna yeni bir dad qatan başqa bir ibadət də bu aya məxsus olan fitrə sədəqəsidir. Fitrə sədəqəsi Ramazanın son günlərində imkansız müsəlmanlara verilir ki, bayram ovqatı onların evində də yaşansın. Fitrə sədəqəsinin ən aşağı miqdarı bir müsəlmanı bir gün ərzində doyura biləcək qədərdir, yuxarısı isə istədiyin və imkanın yetdiyi qədər.
   Sadiqlərin ən Sadiqi, ən Böyüyü Allah-u Təala Həzrətləridir. O, bizim könlümüzü də bilir, niyyətimizi də və bizə dəyəri də elə niyyətimizə görə verir. Niyyət də duadır axı.
   Yetər ki, biz sadiq ola bilək və bütün həyatəməzə sədəqə- sədəqə Onun Sonsuz Mərhəmətinə təqdim edə bilək.
   O, bizi elə məmnun edər, elə sevindirər ki, düşünməyə təsəvvürümüz, söyləməyə dilimiz aciz qalar.
*Zaman,2011

Ramazan bayramı və Bayram namazı

Möminin ömrü Ramazan ayı kimidir, dünyada haramlardan uzaq durar, ölümü ilə bayrama qovuşar. Mömin üçün ölüm ayrılıq deyil, sevdiyinə qovuşmaqdır.
   Peyğəmbər Əfəndimiz (s.a.s) Mədineyi-Münəvvərəni şərəfləndirərkən, xalqın ildə iki dəfə bayram edib əyləndiklərini öyrənərək belə buyurmuşdur: "Uca Allah o iki bayram əvəzinə sizə onlardan daha xeyirli iki bayram ehsan etmişdir". Sonra Əfəndimiz (s.a.s) o günlərin Ramazan bayramı və Qurban bayramı olduğunu müjdələmişdir. Ramazan bayramı üç gün, Qurban bayramı isə dört gün davam edir.
-Cümə namazı fərz olan kəslərə Ramazan və Qurban bayramı namazları da vacibdir.
-Bayram namazları iki rükətdir. Camaatla qılınır. Əzan və iqaməsiz imam iki rükət Ramazan və ya Qurban bayramı namazına niyyət edir. Camaat da iki rükət bayram namazı qılmaq üçün imama uymağa niyyət edir. "Allah-u Əkbər" deyə iftitah təkbiri alınır, hamılıqla səssiz "Sübhanəkə" oxunur. Sonra imam yüksək səslə, camaat gizlicə "Allah-u Əkbər" deyə üç təkbir alır. Təkbirlərdə əllər yuxarı qaldırılır, sonra yanlara salınar. Üçüncü təkbirdən sonra vəziyyət alınır. İmam gizlicə "Əuzi-Bismillah"ı oxuduqdan sonra hamının eşidəcəyi səslə Fatihə surəsi və Quran-i Kərimdən ayələr oxuyur. "Allah-u Əkbər" deyərək rükü və səcdəyə gedir. Camaat da gizlicə təkbir alıb imama uyur. Sonra ikinci rükətə qalxırlar. İmam Fatihə surəsilə Quran-i Kərimdən ayələr oxuyur. Yenə birinci rükətdə olduğu kimi əlləri qaldıraraq üç dəfə təkbir alırlar. Ondan sonra imam yenə aşkar surətdə, camaat isə gizlicə "Allah-u Əkbər" deyə rükuya və səcdəyə gedirlər. Sonra oturub "Tahiyyat, Salli, Barik və Rabbəna Atina" dualarını oxuyur və salam verərək namazı tamamlayırlar.
-İmam bayram namazını qıldıqdan sonra xütbə oxumaq üçün minbərə çəxər, cümədə olduğu kimi iki xütbə oxuyur. Ancaq, bayram xütbələrinə təkbirlə başlayırlar. Camaat da yavaş səslə bu təkbirləri təkrar edir.
-Bayram namazına yetişməyən kəs özbaşına bayram namazı qıla bilməz. İstəsə, dörd rükət nafilə namaz qılar. Bu, səhərlə günorta arası olan bir namazı əvəz edir və böyük savabı var.
-Bayram namazları məscidlərdə və eləcə də hər kəsin toplaşa bildiyi bir yerdə qılınır.
-Bayram günlərində erkən qalxmaq, yuyunmaq, gül yağı və bu kimi xoş ətirlər vurmaq, ən gözəl və ən təmiz paltar geyinmək, rast gələn mömin qardaşlara gülərüz göstərmək, imkan olduğu qədər çox sədəqə vermək, bayram gecələrini ibadətlə keçirmək müstəhəb və gözəl hesab edilir.
-Bayram günlərində müsəlmanların bir-birilərini təbrik etməsi, görüşüb salamlaşması, hal-əhval tutması və bir-birilərinə -"Allah bizi və sizi bağışlasın" kimi dua etməsi də gözəldir.
*Zaman, 2011

İsraf edən şeytanın qardaşıdır

Bu dünyada birisi üçün çoxluq
              o birisi üçün yoxluqdur...
   İsraf - Allah-ü Təalanın verdiyi nemətlərə qarşı hörmətsiz davranmaq, xəsislik isə Allah-ü Təalaya güvənməməkdir. Müsəlman Allah-ü Təalanın yaratdığı hər şeyə dəyər verər və Allahdan başqa kimsəyə də güvənməz.
   Xəsislik - sərvət üzərində Allahı deyil, özünü sahib görmə korluğundan doğur.
   Allah-ü Təala insanın yeganə və sarsılmaz güvən yeridir.
   İsraf - məhrumiyyətin anasıdır.
   Qənaət - verdiyi nemətlər üçün Allah-ü Təalaya şükrün ifadəsi olmaqla yanaşı, həm də başqalarını düşünməkdir.
   Qənaət - ən böyük sərvətdir. İnsan üçün mühüm olan çox şeyə sahib olmaq deyil, az şeylə öz ehtiyaclarını qarşılaya bilməkdir.
   Allah-ü Təala Quran-i Kərimdə möminlərin xarakterik xüsusiyyətlərindən bəhs edərkən israf üzərində dayanır. Müsəlman şəxsiyyətinin formalaşmasında israf məsələsi test imtahanı kimidir. Bir adam israfçıdırsa, o, gerçək mömin ola bilməz.
   İsraf edənlər Allah-ü Təalaya qarşı çıxmış olurlar. Xüsusilə də Furkan surəsinin 67-ci ayəsində möminlərdən bəhs edərkən onların nə israfşı, nə də xəsis olmadıqları xüsusi vurğulanır və bu ikisinin arasındakı o doğru yol üzrə yaşadıqları bildirilir. O doğru yol nədir? - Hər şeyin dəyərini bilməklə yanaşı, lazım gələndə bütün sərvətini "uf" demədən verə bilməkdir. Dünyaya sahib olacaqsan, amma dünyanı könlünə buraxmayacaqsan. Halal yolla qazanmaq üçün çalışacaqsan, hər kəsdən daha fəal, varlə olacaqsan, amma varın-dövlətin əsiri, köləsi olmayacaqsan. Var-dövlət sənin üçün məqsəd olmayacaq, vasitə olacaq. İslam əxlaqında möminin dünya ilə münasibəti məhz bu xətt üzrə tənzimlənir. Bunu bacaran israfdan da, xəsislikdən də qurtarmış olacaq. İsraf malın bərəkətini aparır, qənaət bərəkətini artırır.
   Həyatımızın hər sahəsində israf var, qənaət var, xəsislik var. Zamanını boş yerə xərcləmək də israfdır; gözünün nurunu, qolunun gücünü gərəksiz və ya zərərli işlərə sərf etmək də israfdır; ehtiyacından artıq yemək də israfdır; artıq danışmaq da...
   İsraf da, xəsislik də mənəvi xəstəliklərdir, onlardan xilas olmağın yolu hər şeyin sahibinin Allah olduğuna inanmaq və işimizə yarayan hər şeyin bizə əmanət olaraq verildiyinə inanmaq, bir gün də onların hamısına görə Allah-ü Təala qarşısında hesab verməyi bilməkdən başlayır.
*Zaman,2011

Astma xəstəsi boğaza dərman püskürdərək oruc tuta bilərmi?

 Bu zamana qədər astma xəstəliyinə qarşı ən effektiv müalicə üsulu məhz sprey dərmanlardan istifadə hesab edilib. Əgər bir müsəlman oruc tutaraq Allahın əmrini yerinə yetirmək istəyirsə və nəfəs tutulmadan qurtulmaq üçün sprey püskürməsindən istifadə edirsə, bunun alternativi yoxdursa, başqa neyləyə bilər ki?
   Əgər oruc hansısa xəstəliyin şiddətlənməsinə səbəb olursa, o zaman oruc tutmaq yox, tutmamaq daha doğru yoldur. Kimsə xürafata varmasın, "Allah üçün oruc tuturam" -deyib, Allah-ü Təalanı imtahana çəkməyə cəhd eləməsin. Allah bizə ağıl verib, üstəlik də bəzi xəstəliklər oruc tutmamaq üçün məzuriyyət buyurulub. Əslində "bizim" dediyimiz canımız da Allahın bizə bir əmanətidir və kimsənin haqqı yoxdur ki, o əmanəti təxrib eləsin, pozsun, dağıtsın. Unutmayaq ki, sağlığına qəsd edən insan Allaha bunun hesabını verməli olacaq. Çünki bizim canımız, bədənimiz Allah-ü Təalanın əsəridir, O, bizi ən gözəl şəkildə yaradıb.
   Oruc tutmaq Allahın əmridir, Allah öz bəndələrinə çətinlik istəməz, onların inciməsini arzu etməz. Əgər bir bəndə Allahın əmrini yerinə yetirmək üçün sprey dərmandan istifadə etməyə məcburdursa, bunu qadağan etmək Allahdah savayı kimsənin həddi deyil və Allah-ü Təala qulunun səmimiyyətini mükafatla qarşılayar. İstər astma xəstəsi olsun, istərsə də hər hansı bir xəstə, əgər ona oruc tutmaq zərərdirsə və ən azı iki müsəlman həkim tutmağı qadağan edirsə, tutmamalıdır.
*Zaman,2011

Qədr gecəsi hansı gecədir?

Qur"anın ayələrinə nəzər salmaqla məlum olur ki, Qədr gecəsi Ramazan ayındadır. Çünki Bəqərə surəsinin 185-ci ayəsində buyurulur:
       "şəhru ramazanəlləzi unzilə fihil Quran"
"Quran, Ramazan ayında nazil olmuşdur".
      "innə ənzəlnəhu fi ləylətil qədr"
"Biz Qur"anı Qədr gecəsində nazil etdik".
"Qədr gecəsi Ramazan ayının hansı gecəsidir?" sualının cavabına gəldikdə aşağıdakı müxtəlif nəzərlər irəli sürülmüşdür:
1-Ramazan ayının 17-ci gecəsi;
2-Ramazan ayının 19-cu gecəsi;
3-Ramazan ayının 21-ci gecəsi;
4-Ramazan ayının 23-cü gecəsi;
5-Ramazan ayının 25-ci gecəsi;
6-Ramazan ayının 27-ci gecəsi;
7-Ramazan ayının 27-ci gecəsi.
Belə ki, sadalanmış gecələrin hər birinin Qədr gecəsi olması ehtimal olunur. Əhli-beyt və Əhli-sünnə məzhəbləri arasında olan məşhur nəzərə əsasən, Qədr gecəsi Ramazan ayının axırıncı on günündədir. Necə ki, Həzrət imam Əli (r.a) nəql edir ki, "Peyğəmbərdən (s.a.s) Qədr gecəsinin hansı gecə olduğu soruşulduqda, buyurdu:
   "Onu Ramazan ayının axırıncı on günündə axtarın".(Biharul-ənvar,94-cü cild, səh-10)
   Həmçinin Həzrəti Aişədən (r.a) nəql olunur ki, Həzrəti Peyğəmbər (s.a.s) Ramazan ayının axırıncı on gecəsini ibadət və ehya saxlamaqla məşğul olurdu.(Səhihul-Buxari,3-cü cild,səh-103)
   Bu hədis də Qədr gecəsinin Ramazan ayının axırıncı on gecəsində olmasını təsdiq edir.
   Ramazan ayında Qədr gecəsinin gizli qalmasının səbəblərindən biri də bu ola bulər ki, insan çoxlu gecələri öz Allahı ilə raz-niyaz etsin və ibadətlə məşğul olsun. Allahın bu gecələrdəki hədsiz rəhmətindən daha çox bəhrələnsin.
   Qədr gecəsi o qədər qiymətlidir ki, Quran onun barəsində belə buyurur:
   "Ləylətul qədri xayrun min əlfi şəhr"
"Qədr gecəsi min aydan daha yaxşıdır."(Qədr surəsi, 97/3)
   Bildiyimiz kimi, min ay 80 ildən çoxdur. Nəticə etibarilə götürsək, məlum olur ki, insan bu bir gecədə 80 illik yolu gedə bilər. Allahın dərgahına ağlamaqla bütün günah və xətaları məhv edə bilər.
   Həmçinin, bu gecədə dua etməyə, dünya və axirət hacətləri istəməyə heç bir məhdudiyyət qoyulmur. Ümumiyyətlə, Allah-u Təala Ona dua etməyi buyurur. Ancaq, bu gecə başqadır. Boş oturmaq olmaz. Oturub qeybət etmək, televizorda mənasız şeylərə baxmaq yaxud da boş işlərlə məşğul olub da "mən qədr gecəsinə qaldım, heç yatmadım" deyənlər eşitdim. Qədr gecəsi yuxusuz qalıb yatmamaqla bitmir. İbadətlə məşğul olmaq lazımdır. Bacarırsınızsa, bütün 10 günü ibadətlə Qədr gecəsini keçirin. Bu mübarək gecədən istifadə edin. Bənzətmə etibarilə belə demək olarsa, "Qədr gecəsində əlini nəyə vursan, qızıl olar".
*məlumatlar Dini suallara cavab kitabından-Elmi tədqiqat birliyi

Allah's Apostle said, ''When the month of Ramadan starts, the gates of the heaven are opened and the gates of Hell are closed and the devils are chained.''

Bukhari

Şeytandan necə xilas ola bilərik? Şeytanın bizə gücü çatarmı?

Qulun imanı güclüdürsə, şeytan ondan qorxar və qaçar, onun Allahın ixlaslı qullarının başını aldatmağa gücü yetməz. Uca Allah belə buyurdu: ''Mənim (həqiqi) qullarımı sənin (aldatmağa) gücün çatmaz. Vəkil olaraq Rəbbin yetər.''(İsra surəsi, 65)

Mə'lun şeytan bu həqiqəti tam mənası ilə bilir.

''(İblis): Rəbbim! Məni azdırdığına görə and olsun ki, mən də yer üzündə onlara (günahları) bəzəyəcəyəm və onların hamısını azdıracağam. Ancaq içlərindən özlərinə ixlas(hər şeyi sırf Allah rizası üçün etmək) verilən qulların xaric. (Mənim azdırmağım onlara təsir etməz) dedi. (Hicr surəsi, 39-40)

  İş müsəlmanın davamlı özü ilə birlikdə olan dostuna təsir edib bunun üzərinə onun müsəlman olmasına səbəb ola bilər. əhməd b. Hənbəl Müsnədində, Müslim də Səhihində İbn Məsuddan (r.a) bu hədisi rəvayət etmişdilər: Peyğəmbər (s.a.s) belə buyurdu: ''Sizdən heç bir kimsə yoxdur ki, ona cinlərdən dost və mələklərdən dostu vəkil qılınmış olmasın. əshab: Sənə də mi Allahın Rəsulu? dedilər. Peyğəmbər (s.a.s): ''Bəli, mənə də. Ancaq, Allah mənə onun haqqında kömək etdi və o müsəlman oldu. O, artıq mənə xeyirdən başqasını əmr etmir'' dedi.

   İbn Abbasın, Səhihin şərtinə uyğun olan bir isnadla, İmam əhməddəki bir rəvayət belədir: ''Ancaq Allah mənə onun haqqında kömək etdi və o müsəlman oldu.''

   Müslimdəki rəvayətdə də belə deyilir: ''Ancaq Rəbbim mənə onun haqqında kömək etdi. Beləcə o müsəlman oldu.''

What did I do to deserve this?

Sometimes we wonder, “What did I do to deserve this?” or ”Why did God have to do this to me?”Here is a wonderful explanation!

A daughter is telling her Mother how everything is going wrong, she’s failing algebra, her best friend broke up with her and her cousin is moving away.

 Meanwhile, her Mother is baking a cake and asks her daughter if she would like a snack, and the daughter says, “Absolutely Mom, I love your cake.”

 ”Here, have some cooking oil,” her Mother offers. “Yuck” says her daughter.

 ”How about a couple raw eggs?” “Gross, Mom!” 

“Would you like some flour then? Or maybe baking soda?”

“Mom, those are all yucky!”

 To which the mother replies: “Yes, all those things seem bad all by themselves. But when they are put together in the right way, they make a wonderfully delicious cake!

God works the same way. Many times we wonder why He would let us go through such bad and difficult times. But God knows that when He puts these things all in His order, they always work for good! We just have to trust Him and, eventually, they will all make something wonderful!

more quotes click here

Duas and supplications to seek protection from the evil “eye”, sihr (magic), and other evils

Assalamun alaikum, all. Again back with a beautiful topic from the site http://www.iqrasense.com/. I posted about protection in the azerbaijani language. To see that topic click here :) (but that is from other source).

The Quran and the Ahadith of the prophet have clearly explained the harmful effects of evil eye (al-ain), sihr (magic), jealousy, and other such ailments. Their detrimental effects are frequently referred to both in the Quran and the Ahadith of the prophet. The sad part is that many of us many not even know if we are affected by such evils and go about living our lives with the harmful effects affecting our lives. Al-Bazzaar narrated a hadith with a hasan isnaad from Jaabir (may Allah be pleased with him) that the Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) had said (in part of the hadith) that a certain portion of his ummah dies because of the effects of the evil eye.”
Almost all scholars agree that the evil eye is real and is proven both by Islamic teachings and by real life experiences. Allah says (interpretation of the meaning): “And verily, those who disbelieve would almost make you slip with their eyes (through hatred)” [al-Qalam 68:51]

Use of Ruqya

As a cure for such evils, Allah has told us to use the words of the Quran. Such a treatment, also referred to as Ruqyah, uses Allah’s words from the Quran and prayers both from the Quran and the Ahadith to seek protection from and to treat a person. Allah says in the Quran, “And We send down from the Quran that which is a healing and a mercy to those who believe…” [Quran 17:82]
Unfortunately, many Muslims today either don’t make use of such protection from the Quran or get involved in the use of lucky charms and amulets, the use of which is considered Shirk [associating others with Allah] and thus pushes one outside the boundaries of Islam. We should understand that carrying amulets and charms for the purpose of protecting oneself against the evil eye and witchcraft is completely forbidden in Islam. The prophet said, “Whoever wears an amulet has associated others with Allah (shirk).” [Narrated by Ahmad (16781); classed as saheeh by al-Albaani in al-Silsilah al-Saheehah (492).] Ahmad (17440) also narrated that ‘Uqbah ibn ‘Aamir (may Allah be pleased with him) said: I heard the Messenger of Allah (peace and blessings of Allah be upon him) say: “Whoever wears an amulet, may Allah never fulfill his wish and whoever wears a seashell, may Allah never protect him from what he fears.” [Hadeeth classed as hasan by al-Arna’oot in his commentary on al-Musnad.]
As Muslims, therefore, we should use only the words of Quran and Duas in the authentic Ahadith to treat oneself or others from the evils of the eye, magic and other such practices.
Below are some of the Quranic verses and Dua’s that can be used for Ruqya. A better listing of Quranic verses and Ahadith for such purposes is listed in the short e-book that you can get at the end of this post.
Quranic verses and Duas

1. Surah Al-Fatihah
2. Last 4 Surahs of the Quran (Al-Kaafiroon, Al-Ikhlas, Al-Falaq, An-Naas)
3. First 5 verses of Surah Al-Baqarah
4. Ayat-ul-Kursi
5. and more included in this e-book (See Below)

Selected Duas

Summary
We may never know what part of our lives are being impacted by the effects of the evil eye and sihr. Let’s ensure that we make these Duas part of our daily lives to protect (and treat) us from all such evil effects as the prophet instructed us to do so.

Taqwa: The Cornerstone of Islamic Faith

Another beautiful topic about Taqwa from the site-www.iqrasense.com. We discussed in an earlier post the importance of “La Ilaha Illallah”and how that’s a prerequisite to being a Muslim. But molding our lives on the basis of those words is equally important in the eyes of Allah and thus we need to ensure that those solemn words indeed get lodged in our hearts so that they direct our behavior and lives.

More than a billion people today say “La Ilaha Illallah”, yet many of us would agree that the Muslim ummah as a whole will be quite possibly missing out on additional mercy and blessings of Allah unless we start living by those words in our lives. Many among us either don’t know how to live up to those words or simply don’t find it necessary to do so. To them, recognizing a deity called “Allah” is all that is needed to be categorized as a “believer”. As we shall see later, Quran tells us that it may be nothing short of a sign of hypocrisy.

The fact is that those who call themselves “Muslims” need to infuse their hearts with “Taqwa” if they want to be viewed by Allah as true believers. In the English language, “Taqwa” has been translated and interpreted in various ways so that it may mean piety, righteousness, fearful of Allah, being God conscious, and so on. But we know that, similar to other words in the Quran, it is difficult to get a corresponding one word translation. Instead, some Quranic words pack more detailed concepts that must be elaborated on when translated into other languages.

After the first Surah (Al-Fatihah), which is mostly considered as a Dua, the Quran continues with Surah Al-Baqara (verse # 2) as follows:

“This is the Book (the Quran), whereof there is no doubt, a guidance to those who are Al-Muttaqin (People of Taqwa).” (Sura Al-Baqarah:2)

This verse thus makes Taqwa a prerequisite for seeking guidance from the Quran (a guidance to those who are Al-Muttaqun, i.e., who have Taqwa). Tafsir ibn Kathir states: “Hidayah – correct guidance – is only granted to those who have Taqwa.” He went on to point out that “the guidance in it (Quran) is only granted to the righteous (people with Taqwa in their hearts), just as Allah said,

(O mankind! There has come to you a good advice from your Lord, and a healing for that which is in your breasts (disease of ignorance, doubt, hypocrisy and differences), a guidance and a mercy for the believers (Surah Younus:57).

What is Taqwa?

Rather than coining our own definitions, let’s look at how various scholars have defined Taqwa (Reference
2). Abu Darda (R) said: “From the completion of Taqwa is that the servant fears from His Lord even with regard to things, the weight of an atom."

Sheikh Muhammed Tantawi says: “The word ‘Muttaqoon’ is the plural of ‘Muttaqi’. ‘Muttaqi’ is the gerund from the verb ‘Ittaqa’ (acquired protection). ‘Ittaqa’ is from the root verb ‘Waqa’ which means he protected himself from that which harms him.”

One of the more complete definitions and explanations was provided by Shaykh al-Islam Ibn Taymiyah. He states that Taqwa “includes doing everything that Allah has enjoined whether it is waajib (obligatory) or mustahabb (recommended), and avoiding all that He has forbidden, whether it is haraam (forbidden) or makrooh (disliked).” [Reference
1]

A heart infused with Taqwa is, therefore, an attitude that one adopts about following Allah’s teachings. It provides us the filter to get a renewed perspective regarding how we live various aspects of our lives because we become aware of Allah’s pleasure and displeasure in all our affairs.

It is Taqwa that gives meaning to our simple worship rituals that otherwise would be nothing without it. Haven’t we pondered what would the physical actions of salat (prayers) such as bowing and prostrating mean without a heart infused with Taqwa? What makes the hunger and thirst (when fasting) of a believer different from the same actions of a non-believer? How would the physical acts of going between the two mountains of Safa and Marwa (in Hajj and Umrah) become valuable in the eyes of Allah? It’s the Taqwa in our hearts that provide these simple physical rituals a special meaning in the eyes of Allah. For example, when mentioning the ritual of sacrificing animals (in Allah’s name) in the Quran, Allah says, “It is neither their meat nor their blood that reaches Allah, but it is Taqwa (piety, etc.) from you that reaches Him. Thus have We made them subject to you so that you may glorify Allah for His guidance to you…” (Surah Al-Hajj: 37).

Let’s ensure, therefore, that our worship is not limited to empty acts but is rather adorned with Taqwa. Again, as the verse states, “…but it is the Taqwa (piety) from you that reaches Him.”

Where do we fall related to our Taqwa and the guidance from Allah?

If we read the first few verses of Surah Al-Baqara (almost the beginning of the Quran), we would note that Allah describes three types of people related to guidance.

The first group: In the first few verses (verses 2 – 5), He clearly explains that the Quran is a guidance for those who have Taqwa in their hearts and this guidance causes them to be successful. The people described in these verses are those who:

(1) Believe in the unseen (e.g. Allah, angels, the holy books that Allah revealed but got changed, prophets, day of resurrection, and Al-Qadr)

(2) Perform salat

(3) Spend for Allah’s causes from what Allah has provided to them

(4) Believe in what Allah revealed to Prophet Muhammad

(5) Believe in what Allah revealed to the prophets before Muhammad, and

(6) Believe in the hereafter.

The second group: The second group (described in verses 6 and 7) falls on the other end of the spectrum, and are the disbelievers. In describing them Allah says that it is the seal on their hearts and ears as well as a covering in their eyes that has caused them to disbelieve.

The third group: Finally, the Quran uses more verses (verses 8 through 18) in describing those regarding whom Allah says, “And of mankind, there are some who say: "We believe in Allah and the Last Day" while in fact they believe not” (verse 6). Some of the attributes that Allah points out in those people (in those verses) are the following:

(1) They think they are deceiving Allah and the believers but in fact they are deceiving themselves.

(2) In their hearts there is a disease (of doubt and hypocrisy).

(3) When Allah tells them to believe by modeling themselves according to the prophet and the true believers, they say, “Shall we believe as the fools have believed?” Allah then responds by saying that “Verily, they are the fools but they know not.”

(4) They mock the believers in turn and then Allah says: “Allah mocks at them and gives them increase in their wrongdoings to wander blindly.”

(5) Allah remarks about these people: “These are they who have purchased error for guidance, so their commerce was profitless. And they were not guided.”

The above (based on verses 2 – 18 of Al-Baqara) should be sufficient to move our hearts to the core and should create the urgency to associate ourselves with the first group (the ones with Taqwa). While a majority of us believers will associate ourselves with the first group, our behaviors and attitudes may instead make us appear to belong to the third. Let’s, therefore, ensure that our actions (not just words) disclose that we are people who have Taqwa (as mentioned in verse 2).

On the road to inculcate Taqwa

Once we say “La Ilaha Illallah”, we should take a few steps to lodge Taqwa (piety, righteousness, humbleness, fear, God consciousness, etc.) in our hearts. Some of the steps we can take include the following:

Know as a believer that it’s Allah’s (our creator and sustainer’s) right to be obeyed: Let us never forget that it is Allah’s right to be obeyed. Ibn Qayyim said: "A benefit of understanding Allah’s right over the servant is that it opens the door of humbleness in front of Allah and closes the doors of conceit. It allows one to realize that salvation is only through Allah’s grace and mercy. It is Allah’s right that He should be obeyed and not disobeyed: that He should be remembered and not forgotten and that He should be appreciated and not unappreciated . . . Many people think about their rights over Allah and do not about His rights over them. This is how they are detached from Allah and deprived of the desire to meet Him. This is the epitome of ignorance of their Lord and of themselves"(Ighathatul lahfaan 1/99-101; secondary reference).

Audit yourself: From time to time we should pause and assess the condition of our hearts. If we do that with full introspection, it wouldn’t be difficult to determine whether our hearts are filled with piety and fear of Allah (Taqwa), or have remnants of hardness and a carefree attitude about Allah and His teachings. Allah says in the Quran: “O you who believe! Fear Allah and keep your duty to Him. And let every person look to what he has sent forth for the morrow (tomorrow), and fear Allah. Verily, Allah is All-Aware of what you do” (Surah Al-Hashr:18). Ibn kathir says that the phrase ‘let each soul see’ or “let every person look” in the above verse means to take an account of one’s own actions before being audited (by Allah) (Tafseer of Ibn Kathir: 4/346). Omar bin Khattab wrote to one of his employees: “Audit yourself in prosperity before the auditing of adversity. Whoever does this will be pleased and envied. Whoever is distracted from this by his life and fantasies, will face remorse and loss.”

Reflect your Taqwa in your deeds: Once you build the Taqwa in your heart (become cognizant of, and fear Allah in all your affairs), you should start practicing it in your actions. The sahaba and salaf used to exert themselves in ensuring that their actions reflected the Taqwa in their hearts. It’s said that Ibn Omar used to stay awake the whole night if he missed a prayer in congregation (because he knew (through the Taqwa in his heart) Allah’s pleasure associated with one praying in congregation). Imam Ghazali mentioned that we let ourselves (our nafs) off the hook when it (our nafs) is our biggest enemy and is more likely to rebel against our own selves (Ihya’ul ulum al-din, 4/381). About ensuring that we bring Taqwa in our actions, Abu Dhar reported that the Messenger of Allah, said: “Fear Allah wherever you may be; follow up an evil deed with a good one which will wipe (the former) out, and behave good-naturedly towards people” [Al-Tirmidhi].

Condition yourself to inculcate Taqwa: We have to condition ourselves to fear Him by observing and reflecting more about our existence, our vulnerability as humans in this ocean in which we are journeying, and about the end that each one of us will meet soon. We should also become avid learners about what pleases Allah and what displeases Him and take that seriously. This observation and learning will enable us to learn new truths that can help us condition our states and hearts to inculcate the required Taqwa in our hearts.

Parting Words

Let’s ponder over Quran’s last verse that was revealed to the prophet (agreed to by many scholars, including ibn Kathir). It says: “And be afraid of the Day when you shall be brought back to Allah. Then every person shall be paid what he earned, and they shall not be dealt with unjustly (Surah Al-Baqara: 281).”

Remember, we are what we are – with the rewards and punishments from Allah and His mercy on us – based on the level of our faith in Him and the Taqwa in our hearts. Sometimes we forget the connection between how our lives turn out to be and the One who makes it all happen. Once you remind yourself of that, remember the power bestowed by Allah on you as regards “free will” and how you can use it to influence the quality of your own lives. As long as you respect the limits that He has set for us (through the Taqwa in your heart), you can earn the blessings that He has promised for you, both in this life and in the hereafter.

We should, therefore, not delay to take a strong decision to increase our Taqwa. As Allah says in the Quran: “Verily, the most honorable of you with Allah is that (believer) who has At-Taqwa” [al-Hujrat 49:13].